مختصری درمورد زندگی بهرنگ علوی
بهرنگ علوی در سال ۱۳۵۹ در بیمارستان آزادى تهران به دنیا آمد. وی تک فرزنداز یک خانواده سه نفره است. پدر او فرهنگى و از مدیران آموزش و پروش و مادرش از مدیران شرکت مخابرات است.وی مجرد است و دارای فوق دیپلم نقشه کشى با کامپیوتر و فارغ التحصیل بازیگرى ازاولین دوره کلاسهاى کارنامه است. او از کودکى به شدت به بازیگرى علاقه داشت و بازیگرى را از تاتر مدرسه آغاز کرد. در سنین نوجوانى با یک تاتر مدرسه اى بهترین بازیگر منطقه ۶ و استان تهران شد. پس از آن در سال ١٣٧٠ براى یک تاتر آدمک چوبى به کارگردانى جهانگیر طاهرى به صورت رسمى و حرفه اى انتخاب شد و بر روى صحنه تاتر در سالن قشقائى مجموعه تاتر شهر رفت. علوی اولین تجربه کار تصویری را با مجموعه برنامههای دوربین مخفی به کارگردانی امیرحسین قهرائی آغاز کرد. پس از چند سال وقفه به خاطر ادامه تحصیل مجددا با تاتر آغاز به کار کرد که در این بین شاگرد اساتیدى همچون : محمد رحمانیان ، حمید امجد ، مهتاب نصیرپور ، پرویز پرستویى ، آتیلا پسیانى ، رویا تیموریان ، پانته آ بهرام ، حبیب رضایى بود.
بهرنگ علوی
تولد: ۱ فروردین ۱۳۵۹
محا تولد: تهران، ایران
محل زندگی: تهران
ملیت: ایرانی
پیشه: بازیگر
کارنامه هنری
فیلمهای سینمایی
رفتن (نوید محمودی، ۱۳۹۵)
سد معبر (محسن قرایی، ۱۳۹۵)
امکان مینا (کمال تبریزی، ۱۳۹۴)
لانتوری (رضا درمیشیان، ۱۳۹۴)
مرگ ماهی (روحالله حجازی، ۱۳۹۳)
دربند (پرویز شهبازی، ۱۳۹۱)
نگران نباش سارا (علیرضا امینی، ۱۳۹۲)
زیگزاگ (مجید توکلی، ۱۳۸۸)
ندارها (محمدرضا عرب، ۱۳۸۸)
عیار ۱۴ (پرویز شهبازی، ۱۳۸۷)
چند روز بعد (نیکی کریمی، ۱۳۸۵)
دیشب باباتو دیدم آیدا (رسول صدرعاملی، ۱۳۸۳)
سوگ سایه ها (خداداد جلالی، ۱۳۸۲)
سریالها
هشت و نیم دقیقه (شهرام شاه حسینی، ۱۳۹۵)
معمای شاه (محمدرضا ورزی، ۱۳۹۴)
قفسی برای پرواز (یوسف سیدمهدوی، ۱۳۹۰)
نردبام آسمان (محمدحسین لطیفی،۱۳۸۸)
تئاتر
دریازدگی (عباس جمالی، ۱۳۹۴)
زبان اصلی (رسول کاهانی، ۱۳۹۴)
افتخارات
کاندیداى نقش مکمل بازیگرى مرد براى فیلم دربند.
دیپلم افتخار بازیگرى مرد از جشنواره تاتر فجر.